Երգ Հայրենիքի

Կարոտել եմ ես քեզ անչափ,
Կարոտել եմ իմ վեհ հայրենիք,
Երազում եմ քո գիրկը նետվել,
Ու փարվել քեզ իմ ջերմ հայրենիք:
Տանջել են քեզ իմ խեղճ հայրենիք,
Սակայն երբեք չես ընկճվել,
Հաղթել ես միշտ իմ հին հայրենիք,
Դարերդ երկար են եղել:
Բայց չես ծերացել դու երբեք,
Շարունակիր ապրել, շենանալ,
Ծաղկել նորատունկ ծառի պես,
Շարունակիր մանկան պես ժպտալ:
Հաղթանակներդ շատ-շատ են եղել,
Եղել ես միշտ հզոր իմ հայրենիք,
Թշնամիներդ հարվածել են թիկունքից,
Միշտ պահել ես սահմանդ անառիկ:
Երազանքներ դու դեռ շատ ունես,
Կոգնեմ քեզ հասնել բոլորին,
Զավակներդ աշխարհում սփռված,
Քեզ մոտ ես կանչում բոլորին:
Խնդրում եմ դուռդ միշտ բաց պահիր,
Քո գիրկն եմ վազում խենթի պես,
Միշտ այդպես կանգուն ու շեն մնա,
Բոլորն են կարոտում քեզ ինչպես ես . . .

Քեզանից հետո

Երբ դու հեռացար. ամեն ինչ փոխվեց,
Կյանքը ինձ համար կարծես կանգ առավ,
Շուրջս ամեն ինչ մթնեց ու լռեց,
Երջանկությունը մտքիցս կորավ:
Շուրջս ամեն ինչ միապաղաղ էր,
Չկար ապրելու ոչ մի ցանկություն,
Շնչածս օդը անգամ շատ դառն էր,
Ինձ համար կարծես չկար փրկություն:
Ամեն ինչ սառն էր, օտար ու մռայլ,
Սրտիս սուր ցավից էլ  ոչինչ չէի զգում,
Կյանքը մեռած էր, տխուր էր, ունայն,
Սրտիս զարկերը անգամ էլ չէի զգում:
Դու լուռ հեռացար` չհասկանալով,
Որ մի սիրահար սիրտ կործանեցիր,
Դու լուռ հեռացար ոչինչ չասելով,
Չհասկանալով, թե ինչ ես անում:
Անդարձ հեռացար, չցանկանալով
Անգամ բացատրել թե ինչ կատարվեց,
Ուրիշ սիրտ գտար, չհասկանալով,
Որ քո պատճառով իմ սիրտը կանգնեց ...