четверг, 27 октября 2011 г.

Չեմ հասկանում

Թե բաժանվում են, ինչու± են տխրում,
Թե գիտեն մեկտեղ ապրել չեն կարող,
Թե միանում են, ինչու± չեն ժպտում,
Թե գիտեն անջատ ապրել չեն կարող:
Ես չեմ հասկանում . . . .
Եթե սիրում են, ինչու± չեն խոսում,
Եվ հետո տխրում միայնությունից,
Եթե սիրում են, ո±նց են բաժանվում,
Միշտ դժգոհելով սիրահար կյանքից:
Ես չեմ հասկանում . . . 
Ես չեմ հասկանում, ինչպե±ս է լինում,
Սիրելով ատում են, ատելով` սիրում,
Նայում են միշտ թույնոտ հայացքով,
Բայց սրտի խորքում միշտ տենչում նրան;
Ես չեմ հասկանում ինչպես են տանջում,
Եվ կամ էլ տանջվու իրար սիրելով,
Կամ ո±նց է ստացվում,որ սիրահարված
Իրար հետ ապրել չեն կարողանում:
Ես չեմ հասկանում . . .
Անվերջ մտածում, բայց չեմ հասկանում,
Հարցին պատասխան ես դեռ չեմ գտնում.
Ինչպե±ս է ստացվում, որ բաժանվում են իրար սիրելով,
Բայց արողանում ապրել կողք-կողքի իրար ատելով . . . .
Ես չեմ հասկանում . .. .

1 комментарий:

  1. Միշտ էլ տխրում են բաժանվելիս,
    Քանի որ մեկտեղ ապրել չեն կարող,
    Եվ միանում են միշտ էլ ժպտալով,
    Քանի որ անջատ ապրել չեն կարող...
    Սիրող աչքերը միշտ էլ լռում են,
    Սիրող սրտերը միշտ էլ իրար են ձգում
    Բևեռները ինչպես մագնիսի,
    Քանզի լիցքերը դրական-բացասական,
    Չեն կարող լինել առանց մեկմեկի...

    ОтветитьУдалить